سرزمین بختیاری، تاریخی بسیار شگرف دارد. سرزمینی كه وارث دو تمدن بزرگ و نخستین ایران یعنی تمدن ایلام و تمدن هخامنشی است كه خداوند بزرگ بهترین رودخانههای جهان یعنی كارون و زایندهرود و دز را در آن قرار داد تا مردمی شریف و نجیب در دو سوی رشته كوههای زاگرس و قلههای مرتفع آن «اشترانكوه» و «زردكوه» زمستان و تابستان خود را بگذرانند. مردمی كه زندگی كردن در چنین آب و هوای نیكویی كه از الطاف خداوند بخشنده است را جزو افتخارات خود میدانستند. اما افسوس كه این كوههای بلند و زیبا و این رودخانههای خروشان و جوشان در نهایت باعث جدایی بختیاری گردید و این ضربهی بزرگی بود بر پیر و انسجام ایلی كه روزگاران دراز سربازان و مدافعان كشور عزیزمان ایران بودهاند. مردمی كه شجاعت، رشادت، دلاوری و مردانگی آنها زبانزد خاص و عام است
نظرات شما عزیزان:
|